Васіль Уладзіміравіч Быкаў
Дата і месца нараджэння:
19 чэрвеня 1924 (79 гадоў), Бычкі, Віцебская вобласць, СССР (Беларусь).
Дзяцінства і юнацтва:
Хлопчык рос у сялянскай шматдзетнай сям'і: апроч яго выхоўваліся сёстры Антаніна (памерла ў 15 гадоў), Валянціна і брат Мікалай.
Бацькі Васіля жылі бедна і ледзь зводзілі канцы з канцамі, таму сытны абед ці смачная вячэра былі вялікай рэдкасцю, да таго ж будучаму пісьменніку часам не было чаго адзець, бо яго гардэроб не адрозніваўся багаццем адзення.
Таму адзінай уцехай для маленькага хлопчыка былі прырода і кнігі. Ён любіў бавіць вольны час (калі яно было, таму што Васіль з ранняга дзяцінства спазнаў, як гэта - зарабляць на хлеб цяжкай працай) на вуліцы, атрымліваючы асалоду ад спевам птушак і свежым паветрам. Але ў асаблівасці маленькі хлопчык любіў возера Белякоўскага, дзе купаўся, лавіў рыбу і ракаў.
Бацькі пісьменніка:
Уладзімір Фёдаравіч раней адпраўляўся на заробкі ў Латвію, а таксама служыў у царскай арміі ў Гродне. Затым Быкаў-старэйшы з пачаткам Першай сусветнай вайны быў дэмабілізаваны, далей трапіў у палон і апынуўся ў Германіі, дзе працаваў у Баўэр.
Ганна Рыгораўна паходзіла з простай сям'і, якая жыла ў вёсцы Завулак, якая знаходзіцца на тэрыторыі Польшчы. У адрозненне ад кіраўніка сямейства, якога дзеці пабойваліся, Ганна была жанчынай мяккай і добрай.
Быкаў і ваенная проза:
Сам Быкаў лічыў, што яго творчы літаратурны шлях пачаўся ў 1951 годзе, калі падчас праходжання вайсковай службы на Курылах з-пад яго рукі выйшлі творы "Смерць чалавека" і "Абознік". Дэбютныя апавяданні былі прызнаны крытыкамі ўдалымі, але сам Быкаў сумняваўся ў тым, што павінен прысвяціць сваё жыццё літаратуры.
Канец 50-х — пачатак 60-х — перыяд творчых пошукаў. Быкаў піша сатырычныя мініяцюры, прыгодніцкія апавяданні, навелы маральна-этычнай тэматыкі, цыкл ваенных апавяданняў, рэцэнзіі. Падчас гэтых пошукаў Быкаў адмаўляецца ад апісальнасці, дробнай тэматыкі, аналізуе жыццё канкрэтнага чалавека, знаходзіць свой адметны склад.
У 1959-м пісьменнік звяртаецца да тэмы вайны праз аповесць "Жураўліны крык", у якой вайскоўцы гінуць у барацьбе з фашызмам, і застаецца з гэтай тэмай назаўжды. Ва ўсіх наступных творах выяўляецца характэрны для Быкава почырк — гранічна праўдзівае адлюстраванне вайны.
Быкаў на экранах і ў тэатры:
Першай экранізацыяй "Беларусьфільма" па Быкаву стаў фільм "Трэцяя ракета" рэжысёра Рычарда Віктарава, ён выйшаў на экраны ў 1963-м годзе. Далей былі "Альпійская балада" (1966), "Дажыць да світання" (1975), "Воўчая зграя" (1976), "Абеліск" (1977), "Узыходжанне" (1977), "Знак бяды" (1985) і іншыя.
Сучасная экранізацыя аповесці "У тумане" (2012) рэжысёра Сяргея Лазніцы ўдзельнічала ў конкурснай праграме 65-га Канскага фестывалю, а прэм'ера фільма ў Мінску суправаджалася аншлагамі. Пазней стужка атрымала шэраг узнагарод на іншых міжнародных конкурсах і актыўны водгук з боку прэсы. З гэтай нагоды імя Васіля Быкава было згадана на старонках вядомай газеты New York Times падчас прэм'ерных паказаў фільма на Манхэтэне ў ЗША.